Laatste maand in Genadendal

Lieve allemaal,

Alweer 17 weekjes hier in het prachtige land! Wat is de tijd voorbij gevlogen! Mijn laatste lessen heb ik gegeven en de dagen beginnen af te tellen naar de rondreis door Namibië, Botswana, Zambia en Zimbabwe en dus ook naar huis! Maar eerst even terug in de tijd en iets vertellen over onder andere mijn onderzoek, weekendje weg naar Lesotho en Drakensbergen en meer! 

Een maand geleden was mijn begeleider uit Nederland op bezoek! Hij heeft mij een les zien geven en dit was allemaal goed gegaan. Ik vond het heel gezellig en leuk om alles te laten zien! We moesten die week ook afscheid nemen van Sofie na haar eindpresentatie. En we hebben de traditionele groepsfoto gemaakt bij het Genadendalbord. We zijn dat weekend met de studenten naar een conferentie in Kaapstad gegaan van CPUT en vervolgens naar Stellenbosch wezen uiteten. De volgende dag hadden we het briljante idee om te gaan fietsen door de wijnvelden. Navigatie gestart en op naar de eerste wijnboederij... Of toch niet? We kwamen uit op de snelweg en moesten op die manier verder... Laten we dat hier maar niet doen met de Afrikaanse rijstijlen! De fietsen hadden we ingeleverd en zijn vervolgens naar de wijnboederijen gereden! Dit was een beter succes! Tot in de avond met de zonsondergang wijntjes geproefd, heerlijk!!!

Zondagochtend zijn we naar Gansbaai gereden om opzoek te gaan naar de Klipgat Cave. Twee uurtjes rijden met de gezellige meezingers! Uiteindelijk waren we bij de Cave! Dit was een prachtig uitzicht!! We hadden hier geluncht en genoten van de rust. Na de schelpen te hebben geraapt gingen we terug naar Genadendal via Hermanus met het geluk zagen we ontzettend veel dolfijnen! 

Van maandag tot en met woensdag les gegeven op Emil Weder. Op donderdag was de dag van mijn uitvoering van het onderzoek! We hielden een verkoopdag met de leerlingen, die ik marketing had geleerd. Het was geweldig om te zien dat de leerlingen inzagen waarom zij de theorie moesten weten en de realiteit meemaakten. We hadden heel veel muffins en armbanden aan basisschoolleerlingen en studenten verkocht. De leerlingen hadden hier veel plezier in. Daarnaast was Heidi heel enthousiast en geeft mijn ontworpen lessen graag aan de volgende groepen in de volgende periode.

Donderdagmiddag was het tijd om te vertrekken naar Kaapstad om op vrijdagochtend samen met Dewi de vlucht te nemen naar Durban! Om half 7 's morgens vlogen we naar Durban, auto opgehaald en door naar het Amphitheater Backpackers gereden. Onderweg (drie uur rijden) kwamen we allerlei soorten landschappen tegen, van groen tot de kale landschappen met de typische Afrikaanse bomen met een platte bovenkant. We hadden in een Afrikaans dorpje boodschappen gedaan, hier zagen we de inwoners die allerlei spullen op hun hoofd dragen.Het hostel is gelegen in het noorden van de Drakensbergen. We hadden uitzicht op de Drakensbergen en een heel gezellig hostel, waar we 's avonds nog wat hadden gedronken in het café.

Op zaterdag stonden we vroeg op om de Drakensbergen op te gaan. Voordat we er waren moesten we nog dik een uur rijden naar het beginpunt met de hobbelende wegen, ofja ik weet niet of je het überhaupt een weg kan noemen... Het beginpunt lag op 2500 meter hoogte. De laatste 600 meter moesten we zelf klimmen. We begonnen onderaan met een soort stijl wandelpad omhoog. We kregen te horen dat zij iedere steen, steen voor steen omhoog dragen... Pfff respect! De laatste 200 meter was klimmen tussen een kloof. Wat was het zwaar!! Maar het uitzicht was het meer dan waard! Mijn hoogtevrees toch weer een beetje overwonnen om over het randje stijl naar beneden te kijken met een hoogte van 3100 meter. Gelukkig konden we ook prachtig in de verte wegkijken. Nadat we langs een waterval waren gelopen, hadden geluncht, klommen we weer naar beneden. Dit ging iets sneller door de wibbelende trappen van 18 en 12 meter stijl naar beneden en wetend dat je niet vast zit... Ook dit was weer ervaringrijker! 's avonds lagen we doodmoe op bed en hebben we rustig aangedaan, wetend dat we volgende dag weer vroeg op moesten.

Zondag was de dag naar Lesotho toe! Geweldige ervaring!!! En ik zal uitleggen waarom. Nadat we een stempel in onze paspoort hadden, gingen we jaren terug in de tijd. Ik heb mensen gezien die nog op paard rondtrekken op zoek naar eten en een soort herders zijn. Met een inwoner gepraat over het verhaal dat hij werk zocht in Johannesburg. Drie jaar lang op straat heeft moeten leven in Johannesburg, vervolgens twee dagen werk had om terug te kunnen keren naar Lesotho. Hij leeft in een totaal andere cultuur, andere kleren en keek mij bijvoorbeeld niet aan, als we met hem praatte. Ik heb het dagelijkse eten gehad van de inwoners. Het was een soort pap van maïs en spinazie, best wel prima te eten. De mensen eten elke ochtend, middag en avond pap met de groentes die zij op dat moment verbouwen. Ik heb verhalen gehoord dat de kinderen twee uur enkel moeten lopen naar een middelbare school toe en ga zo maar door! We hadden zicht op de ronde huisjes waar de mensen in leven en nog foto's gemaakt in een cave, want tja dat hoort er natuurlijk ook bij! In de avond hebben we nog spellen gespeeld in het café en onszelf verwend met warme chocomelk!

Na twee volle dagen, sliepen we de maandagochtend een beetje uit. We reden daarna terug naar Durban. Nadat we het grote stadion hadden gezien, zijn we nog gaan lunchen in Umhlanga en vlogen 's avonds terug. De verschillen in temperatuur in Zuid-Afrika zijn extreem. We kwamen van 25-28 graden terug in Kaapstad naar 5 graden 's avonds.. brrr..

Op dinsdag en woensdag gaf ik mijn laatste lessen en ja, als je iets beloofd dan moet je het nakomen! Dus ik had voor elke leerling in de klas brownies gemaakt.. De leerlingen kregen de week erna examens. Het was gek dat dit al de laatste lessen waren en om afscheid te nemen van de leerlingen! Op donderdag voerde ik ook mijn laatste dag van mijn onderzoek uit. Ik had met de leerlingen gereflecteerd en een quiz gedaan over de verkoopdag en de theorie. Het was een geslaagde laatste dag. 

Het weekend van 1 juni en afgelopen week heb ik aan de schoolopdrachten van de Han gewerkt om alles te gaan afronden. Afgelopen vrijdag werd ik 21 jaar! En dat heb ik gevierd op misschien wel de bijzonderste verjaardagslocatie. Het is gek dat je dit zonder je familie en vrienden doet.. maar dat halen we in Nederland wel in! In de ochtend werd ik verrast door Pia en Dewi met een leuk verjaardagslied, filmpje en een lief ontbijtje! In de middag heb ik gebeld met oma, vrienden en 's avonds met thuis! We zijn in de avond tapas gaan eten en ik heb gisteren mijn verjaardag gevierd aan alle studenten. En eindelijk was die dan daar weer! STRESSpong en BIERpong gespeeld, dat was weer tijdje geleden! Hele leuke avond gehad! 

Nu beginnen de dagen af te tellen naar de rondreis, waar ik enorm naar uit kijk! Het is ook een vreemd gevoel dat je het hier allemaal gaat achterlaten en niet weet waar het terecht komt of hoe het gaat lopen....

Ik wil iedereen bedanken voor de lieve berichtjes, telefoontjes, videos, spraakmemo's op mijn verjaardag!! 

Ik weet nog niet of dit de laatste blog wordt of dat ik tijdens de reis nog een keer iets erop zet (i.v.m. het bereik), maar ik wil ook iedereen bedanken voor het lezen van mijn blogs en de leuke reacties!!! 

Baie dankie en tot siens!

Liefs, 

Moniek